Το κερί

Ένα νιόπαντρο ζευγάρι αδυνατεί να τεκνοποιήσει. 
Μια μέρα, ο σύζυγος συναντά τυχαία στον δρόμο 
τον παπά που τους πάντρεψε. 
- Γεια σας Πάτερα Ιάκωβε , με θυμόσαστε ; 
- Βρε βρε. Μα και βέβαια σε θυμάμαι , εγώ σε πάντρεψα 
πριν 2 χρόνια περίπου. Πώς πάει η οικογένεια... έχετε 
κάνει κανένα παιδί; 

- Μπα όχι, σταθήκαμε πολύ άτυχοι. Προσπαθήσαμε αλλά... 
- Έλα μην κάνεις έτσι. Δεν θα σε αφήσει έτσι ο θεός. 
Αύριο πρόκειται να πάω στο Αγιο Όρος... Με την ευκαιρία 
θα κάνω μια παράκληση και θα ανάψω και ένα κεράκι για σας. 
- Σ ευχαριστώ πάτερ... να σαι καλά. 
Περνάνε λοιπόν κάτι χρόνια... και ο πάτερ Ιάκωβος συναντά 
την γυναίκα με δύο μωρά στην αγκαλιά, άλλα δύο στο 
καροτσάκι!! 
- Βρε βρε. Καλημέρα... να σου ζήσουν τα παιδάκια! 
- Ευχαριστώ πάτερ. 
- Ο θεός σας βοήθησε βλέπω και αποκτήσατε επιτέλους 
παιδιά. 
- Ναι, δεν έχουμε παράπονο γι αυτό. Έχουμε τρία δίδυμα και 
αυτά εδώ τα τέσσερα. Σύνολο δέκα παιδιά... και μόλις εχθές 
έμαθα πως είμαι πάλι έγκυος. 
- Αα, υπέροχα. Ο άντρας σου που είναι; 
- Πήγε στο Αγιο Όρος. Έφυγε βιαστικά εχθές. 
- Τι πήγε να κάνει στο Αγιο Όρος ; 
- Δεν είμαι σίγουρη. Κάτι μουρμούραγε καθώς έφευγε πως 
"θα έσβηνε ένα γαμημένο κερί"