Πριν λίγες ημέρες ο Κολινδρός έχασε μια σημαντική μορφή, έναν άνθρωπο που άφησε ανεξίτηλο το όνομά του στην ιστορική πορεία του Κολινδρού.
Το 1953 κατατάχθηκε στον ελληνικό στρατό και το 1954 στο Εκστρατευτικό Σώμα Ελλάδας στην Κορέα(ΕΚ.Σ.Ε.), το οποίο αποτελούσε την πρώτη ελληνική συμμαχική αποστολή στα πλαίσια του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών.
Εκεί γνώρισε βασικά χαρακτηριστικά της τέχνης της φωτογραφίας και η καλλιτεχνική έφεση που είχε τον οδήγησε, όταν επέστρεψε στον Κολινδρό το 1955, να ασχοληθεί με τη φωτογραφία, σε εποχές που για μια μικρή επαρχιακή πόλη αυτό ήταν πρωτόγνωρο.
Μέσα από το φωτογραφικό φακό, διέσωσε για πολλά χρόνια τα ήθη, τα έθιμα, τις παραδόσεις και γενικότερα την ιστορία του τόπου μας. Σε κάθε κοινωνική και άλλη εκδήλωση ο Κώστας ήταν παρών και αποτύπωνε γεγονότα και εικόνες. Σε γάμους, βαπτίσεις, πανηγύρια, θρησκευτικές εκδηλώσεις, θεατρικές παραστάσεις, σχολικές γιορτές, στη φυτεία του καπνού, στο μάζεμα των κερασιών ... με τον τρίποδα και τη μηχανή στο χέρι, περίμενε να καταγράψει τα γεγονότα.
Χιλιάδες ασπρόμαυρα φιλμ (και έγχρωμα μεταγενέστερα), πολλές φωτογραφίες που βρίσκονται σε κάθε κολινδρινό σπίτι, αποτελούν την παρακαταθήκη που μας άφησε ο Κωνσταντίνος Χασαπέτης.
Σήμερα, που όλοι κρατάμε στα χέρια μας αυτόματες φωτογραφικές μηχανές, βιντεοκάμερες αλλά και κινητά τηλέφωνα με άπειρες δυνατότητες, η τέχνη της φωτογραφίας μάς φαίνεται πολύ απλή. Δεν χρειάζεται να υπολογίσουμε το φωτισμό, την απόσταση και την ταχύτητα καθώς όλα εστιάζονται και νετάρονται αυτόματα. Τις δύσκολες όμως εποχές που ο Κώστας δραστηριοποιήθηκε στο χώρο της φωτογραφίας αυτά δεν ήταν αυτονόητα και απλά. Επιπλέον ένας καλός φωτογράφος όπως ο Κωνσταντίνος Χασαπέτης είχε και κάτι άλλο: την κατάλληλη ματιά την ώρα της φωτογράφισης .
Δημήτριος Χλεμές
Διευθυντής 2ου Δημ. Σχ. Κολινδρού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου