Ήταν πάντα εκεί. «Ο Μανούσος μου...», όπως συνήθιζε ο πρόεδρος να τον αποκαλεί.
Αν κάποιος άνθρωπος ήξερε τόσο καλά τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, αυτός ήταν ο Μανούσος Γρυλλάκης. Κοντά του σε κάθε στιγμή, ιδιωτική και μη. «Μαζί» μέχρι το τέλος.
Από το 1978 ο κ. Μανούσος, όπως όλοι τον γνωρίζουν, αποτελούσε την σκιά του προέδρου, επιφορτισμένος με την ασφάλεια του, ευρισκόμενος πάντα στο πλευρό του. Το ίδιο ισχύει και για τα ξημερώματα της Δευτέρας όταν κλήθηκε να είναι εκεί, πάντα δίπλα, για να χαιρετήσει τον πρόεδρό του.
Στην οδό Αραβαντινού, στην οικία του προέδρου, στο προσωπικό γραφείο στην οδό Ρηγίλλης, αλλά και κατά τα χρόνια της πρωθυπουργίας και της προεδρίας του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, ο κ. Μανούσος είχε πάντα το γενικό πρόσταγμα, ενώ δεν ήταν λίγοι εκείνοι που όλα αυτά τα χρόνια νόμιζαν πως αυτός ο κύριος «πρέπει» να είναι συγγενής του προέδρου.
Υπό την μέριμνά του έρχονταν πάντα οι «προμήθειες» από την Κρήτη, ρακές και κεράσματα για τους φίλους, ενώ όλοι για εκείνον θα έχουν να πουν έναν ευγενή λόγο. Εδώ με τον έτερο πιστό συνεργάτη του Κ. Μητσοτάκη, Γιάννη Πευκιανάκη, επικεφαλής του γραφείου τύπου του πρώην πρωθυπουργού.
Αξίζει να σημειωθεί ότι αστυνομικός ήταν μαζί του ανελλιπώς από το 1978 συνδέοντας την πορεία του με τον εκλιπόντα ενώ πολλές φορες ενήργησε αθόρυβα για τη συνεννόηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη με πολιτικούς του αντιπάλους. Μπορεί να συνταξιοδοτήθηκε πριν από 15 χρόνια αλλά δεν έλειψε ούτε μια ημέρα από το πλευρό του.
Ενδεικτικό είναι το γεγονός πως ενώ ουσιαστικά ήταν ο υπεύθυνος ασφαλείας του προέδρου κλήθηκε να διαχειριστεί ζητήματα που συνεχώς ο κόσμος του ζητούσε να μεσολαβήσει προκειμένου να υλοποιηθούν. Εκείνος πάντα προσπαθούσε να τους ευχαριστήσει.
Πηγή: http://www.iefimerida.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου