Να μένει το θαύμα

Ο Χριστός κατεβαίνει στη γη για να ελέγξει πως είναι η κατάσταση στην αρχή της νέας χιλιετίας. Σε κάποια φάση λοιπόν, μπαίνει σ' ένα μπαράκι, όπου σ' ένα τραπέζι τα πίνουν ένας Γερμανός, ένας Γάλλος κι ένας Έλληνας. Κάθεται στην μπάρα ο Χριστός, όντας ξανθός, μακρυμάλλης και όχι και πολύ καλά ντυμένος. Τον βλέπει σ' αυτή την κατάσταση ο Γερμανός και λέει του μπάρμαν:- Κέρασε ρε το παληκάρι μια μπυρίτσα, γιατί τον βλέπω διψασμένο!

Κερνάει ο μπάρμαν, πίνει ο Χριστός, όλα καλά. Ύστερα από λίγο τον βλέπει ο Γάλλος και φωνάζει τον μπάρμαν:
- Κέρασε ρε το παληκάρι ένα μπουκάλι κρασί! Ντροπή να κάθετε στον πάγκο έτσι μόνος του!
Κερνάει ο μπάρμαν, πίνει ο Χριστός, όλα καλά. Ύστερα από λίγο πετιέται και ο Έλληνας και λέει στον μπάρμαν:
- Κέρασε ρε και από 'μένα το παληκάρι ένα καραφάκι ούζο με μια σπέσιαλ ποικιλία, γιατί τον βλέπω και πεινασμένο!
Κερνάει ο μπάρμαν, πίνει ο Χριστούλης, τρώει και μετά σηκώνεται και πηγαίνει στο τραπέζι της παρέας. Αγγίζει τον Γερμανό στον ώμο κι εκείνος πετιέται ξαφνιασμένος. Του φιλάει το χέρι και του λέει:
- Χριστέ μου! Σ' ευχαριστώ! Τώρα κατάλαβα ποιος είσαι! Τώρα που μου πέρασαν με μιας τ' αρθριτικά μου!
Αγγίζει ο Χριστός και τον Γάλλο στον ώμο, πετιέται κι αυτός, του φιλάει το χέρι και του λέει:
- Χριστέ μου! Σ' ευχαριστώ! Πάει το άσθμα μου, πέρασε, το νοιώθω!
Κάνει ν' αγγίξει και τον Έλληνα ο Χριστός, αλλά εκείνος τραβιέται και του λέει:
- Χριστούλη μου, νά 'σαι καλά, αλλά χειρονομίες δεν γουστάρω! Είδα κι έπαθα για να την βγάλω αυτή την ρημάδα την αναπηρική σύνταξη!!!