Την τελευταία του πνοή άφησε ο Φιντέλ Κάστρο, στα 90 του χρόνια.
Τον θάνατο του ιστορικού ηγέτη της Κούβας ανακοίνωσε ο αδελφός του και πρόεδρος της χώρας, Ραούλ Κάστρο. Την είδηση μετέδωσε το κρατικό κανάλι της Κούβας, σύμφωνα με τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία.
«Ο κομαντάντε της κουβανικής επανάστασης απεβίωσε στις 22:29 (χθες) το βράδυ», είπε ο Ραούλ Κάστρο σε διάγγελμά του το οποίο μετέδωσε απευθείας η δημόσια τηλεόραση της Κούβας.
Ο Κάστρο είχε εγκαταλείψει τον Απρίλιο του 2011 τις επίσημες αρμοδιοτητές του και παραχώρησε τη θέση του πρώτου γραμματέα του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κούβας στον Ραούλ, νούμερο δύο του κόμματος από την ίδρυσή του το 1965.
Ο πρώην πρόεδρος της Κούβας είχε εντελώς εξαφανιστεί από τη δημοσιότητα μεταξύ Φεβρουαρίου 2014 και Απριλίου 2015, γεγονός που είχε τροφοδοτήσει σενάρια για την κατάσταση της υγείας του.
Αλλά τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, παρότι οι μετακινήσεις του παρέμειναν περιορισμένες, είχε ξαναρχίσει να δημοσιεύει τις «σκέψεις» του και είχε ξεκινήσει να δέχεται στο σπίτι του προσωπικότητες από όλο τον κόσμο.
Ο θάνατός του ήρθε μόλις δύο χρόνια μετά την ιστορική ανακοίνωση της προσέγγισης μεταξύ Κούβας και ΗΠΑ, με πρωτοβουλία του Μπαράκ Ομπάμα και του Ραούλ Κάστρο.
Ο πρώην πρόεδρος της Κούβας είχε εντελώς εξαφανιστεί από τη δημοσιότητα μεταξύ Φεβρουαρίου 2014 και Απριλίου 2015, γεγονός που είχε τροφοδοτήσει σενάρια για την κατάσταση της υγείας του.
Αλλά τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, παρότι οι μετακινήσεις του παρέμειναν περιορισμένες, είχε ξαναρχίσει να δημοσιεύει τις «σκέψεις» του και είχε ξεκινήσει να δέχεται στο σπίτι του προσωπικότητες από όλο τον κόσμο.
Ο θάνατός του ήρθε μόλις δύο χρόνια μετά την ιστορική ανακοίνωση της προσέγγισης μεταξύ Κούβας και ΗΠΑ, με πρωτοβουλία του Μπαράκ Ομπάμα και του Ραούλ Κάστρο.
Ο Φιντέλ Κάστρο, ένας από τους πιο γνωστούς και αμφιλεγόμενους ηγέτες στον κόσμο, είχε επιβιώσει από δεκάδες απόπειρες δολοφονίας. Τελικά, άφησε την τελευταία του πνοή μετά από μακρά «μάχη» με προβλήματα υγείας.
Η Κούβα είχε προετοιμαστεί για αυτή τη στιγμή από τον Ιούλιο του 2006, όταν ο Κάστρο υποβλήθηκε σε επείγουσα επέμβαση στο έντερο και παραχώρησε την εξουσία στον αδελφό του, Ραούλ, προσωρινά τότε. Τον Φεβρουάριο του 2008 ανακοίνωσε την οριστική παραίτησή του από την προεδρία, την οποία ανέλαβε ο Ραούλ Κάστρο.
Από τότε, έγραφε περιστασιακά άρθρα στην εφημερίδα του κόμματος, Granma, και έκανε σπάνιες δημόσιες εμφανίσεις. Η πιο πρόσφατη ήταν στο φετινό συνέδριο του Κομμουνιστικού κόμματος. Τότε, τον περασμένο Απρίλιο, στην ομιλία του, με τη φωνή του να τρέμει, είχε αποχαιρετίσει το κόμμα, δηλώνοντας ότι σύντομα θα πεθάνει.
«Σύντομα θα είμαι 90 χρονών. Σύντομα, θα είμαι όπως οι άλλοι. Η ώρα θα έρθει για όλους μας, αλλά οι ιδέες των Κουβανών Κομμουνιστών θα παραμείνουν ως απόδειξη σε αυτόν τον πλανήτη ότι αν λειτουργήσουν με θέρμη και αξιοπρέπεια, μπορούν να αποδώσουν τα υλικά και τα πολιτιστικά αγαθά που χρειάζονται οι άνθρωποι. Και πρέπει να πολεμήσουμε χωρίς ανακωχή για την απόκτησή τους», είχε πει.
Η στιγμή που ο Ραούλ Κάστρο ανακοινώνει με διάγγελμα τον θάνατο του Φιντέλ Κάστρο
Πανηγυρισμοί Κουβανών στο Μαϊάμι
Μόλις έγινε γνωστή η είδηση του θανάτου του Κάστρο, εκατοντάδες Κουβανοί που ζουν στο Μαϊάμι βγήκαν στους δρόμους και άρχισαν να πανηγυρίζουν. «Ελεύθερη Κούβα», «Ο Κάστρο δεν υπάρχει πια», ήταν μερικά από τα συνθήματα που φώναζαν, ενώ χτυπούσαν κατσαρόλες ή χόρευαν, με κουβανικές και αμερικανικές σημαίες στα χέρια.
Μόλις έγινε γνωστή η είδηση του θανάτου του Κάστρο, εκατοντάδες Κουβανοί που ζουν στο Μαϊάμι βγήκαν στους δρόμους και άρχισαν να πανηγυρίζουν. «Ελεύθερη Κούβα», «Ο Κάστρο δεν υπάρχει πια», ήταν μερικά από τα συνθήματα που φώναζαν, ενώ χτυπούσαν κατσαρόλες ή χόρευαν, με κουβανικές και αμερικανικές σημαίες στα χέρια.
Πένθος εννέα ημερών για τον θάνατο του Κάστρο ανακοίνωσαν οι αρχές
Εθνικό πένθος εννέα ημερών λίγες ώρες μετά τον θάνατο του ηγέτη της κουβανικής επανάστασης Φιδέλ Κάστρο ανακοίνωσαν οι κουβανικές αρχέςο συμβούλιο του Κράτους κήρυξε σε λακωνικό ανακοινωθέν που εξέδωσε «εθνικό πένθος εννέα ημερών» από το Σάββατο (σήμερα) έως την Κυριακή 4 Δεκεμβρίου. Στη διάρκειά του θα διακοπούν «όλες οι δραστηριότητες και τα δημόσια θεάματα» διευκρινίζει το ανώτατο όργανο της κουβανικής κυβέρνησης.
Σύμφωνα με την κουβανική κυβέρνηση οι στάχτες του Φιντέλ Κάστρο θα ενταφιαστούν στο νεκροταφείο Σάντα Ιφιγένεια στο Σαντιάγο ντε Κούβα στις 4 Δεκεμβρίου.
Οι Κουβανοί θα είναι σε θέση να αποτίσουν φόρο τιμής στον Φιντέλ Κάστρο στο μνημείο Χοσέ Μαρτί στην Αβάνα στις 28 και 29 Νοεμβρίου ενώ μια μεγάλη πορεία θα πραγματοποιηθεί στην πρωτεύουσα στις 7μμ στις 29 Νοεμβρίου.
Την επόμενη ημέρα, οι στάχτες του Κάστρο θα ξεκινήσουν το «ταξίδι» τους κατά μήκος της διαδρομής που τιμά τη νίκη του το 1959.
Στις 4 Δεκεμβρίου, στις 7 το πρωί, οι στάχτες του θα ενταφιαστούν στο νεκροταφείο Σάντα Ιφιγένεια. Στο ίδιο χώρο αναπαύεται ο ήρωας της κουβανικής επανάστασης, ποιητής Χοσέ Μαρτί και άλλες πολλές ηγετικές φυσιογνωμίες της της χώρας.
Ποιος ήταν ο Φιντέλ Κάστρο
Ο πατέρας της κουβανικής επανάστασης Φιδέλ Κάστρο γεννήθηκε στις 13 Αυγούστου του 1926 στην Κούβα. Είχε αποκτήσει έναν γιο από τον γάμο του με τη Μίρτα Ντίας-Μπίλαρτ, από την οποία χώρισε το 1955.
Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο της Αβάνας. Από το 1953 εντάσσεται στο ενεργό αντιστασιακό κίνημα εναντίον του καθεστώτος Μπατίστα. Την ίδια χρονιά συλλαμβάνεται και φυλακίζεται με ποινή 15ετούς κάθειρξης. Το 1956 αμνηστεύεται και πηγαίνει στο Μεξικό όπου οργανώνει ένοπλο αγώνα. Τον Δεκέμβριο του 1956, επιστρέφει στην Κούβα με μικρή στρατιωτική δύναμη. Από το 1956-59 ξεκινά ο ένοπλος αγώνας εναντίον του Μπατίστα έως ότου ανατρέπεται και φεύγει. Από 1959 γίνεται Πρωθυπουργός της χώρας. Στο αξίωμα αυτό παραμένει έως το 1976.
Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο της Αβάνας. Από το 1953 εντάσσεται στο ενεργό αντιστασιακό κίνημα εναντίον του καθεστώτος Μπατίστα. Την ίδια χρονιά συλλαμβάνεται και φυλακίζεται με ποινή 15ετούς κάθειρξης. Το 1956 αμνηστεύεται και πηγαίνει στο Μεξικό όπου οργανώνει ένοπλο αγώνα. Τον Δεκέμβριο του 1956, επιστρέφει στην Κούβα με μικρή στρατιωτική δύναμη. Από το 1956-59 ξεκινά ο ένοπλος αγώνας εναντίον του Μπατίστα έως ότου ανατρέπεται και φεύγει. Από 1959 γίνεται Πρωθυπουργός της χώρας. Στο αξίωμα αυτό παραμένει έως το 1976.
1963-1965: Πρώτος Γραμματέας του "Partido Unido De La Revolucion Socialista" (Ενωμένο Κόμμα της Σοσιαλιστικής Επανάστασης).
Από το 1965: Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος.
Από το 1976: Μέλος του ΠΓ του Κομμουνιστικού Κόμματος.
Από το 1976: Αρχηγός κράτους και Πρόεδρος του Συμβουλίου του Κράτους.
Από το 1976: Πρόεδρος του Συμβουλίου Υπουργών.
Από το 1965: Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος.
Από το 1976: Μέλος του ΠΓ του Κομμουνιστικού Κόμματος.
Από το 1976: Αρχηγός κράτους και Πρόεδρος του Συμβουλίου του Κράτους.
Από το 1976: Πρόεδρος του Συμβουλίου Υπουργών.
15/10/1991: Επανεκλέγεται Γενικός Γραμματέας του ΚΚΚ, κατά τη διάρκεια των εργασιών του 4ου Συνεδρίου του Κόμματος.
Από το 1992: Επικεφαλής του Εθνικού Συμβουλίου Άμυνας.
24/2/1993: Εκλέγεται βουλευτής στις πρώτες άμεσες μονοκομματικές εκλογές στη
χώρα, στις οποίες ο αριθμός των υποψηφίων βουλευτών αντιστοιχεί ακριβώς σε
αυτόν των κοινοβουλευτικών εδρών.
25/2/1998: Επανεκλέγεται από τη Βουλή αρχηγός του κράτους για πέντε χρόνια.
6/1/1999: Γάλλος δικηγόρος, που εκπροσωπεί δύο καταδικασθέντες στην Κούβα διανοούμενους και την κόρη ενός εκτελεσθέντος συνταγματάρχη, καταθέτει τρεις μηνύσεις εναντίον του, δύο για «εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας» και μία για «ανάμιξη σε διεθνές λαθρεμπόριο ναρκωτικών».
17/11/2000: Δηλώνει ότι οργανώσεις αντικαθεστωτικών έχουν ετοιμάσει σχέδιο δολοφονίας του κατά τη διάρκεια της ιβηρο-αμερικανικής διάσκεψης κορυφής στον Παναμά. Την επομένη, οι αρχές του Παναμά ανακοινώνουν τη σύλληψη τεσσάρων ατόμων ανάμεσα στους οποίους και ο κουβανός εξόριστος, Λουίς Ποσάδα Καρίλες, τον οποίο είχε κατονομάσει ως εγκέφαλο της συνωμοσίας ο Κάστρο. Στις 30/11 η Κούβα ζητεί επισήμως την έκδοση των τεσσάρων υπόπτων.
27/8/2004: Η Κούβα διακόπτει επ΄αόριστον τις διπλωματικές της σχέσεις με τον Παναμά μετά την αμνηστία που έδωσε η απερχόμενη πρόεδρος Μισκόσο σε τέσσερις Κουβανούς που κατηγορούνται για συνωμοσία με σκοπό τη δολοφονία του.
31/7/2006: Μεταβιβάζει προσωρινά την εξουσία στον αδελφό του, υπουργό Άμυνας, Ραούλ, έπειτα από εγχείρηση στο έντερο.
19/2/2008: Ανακοινώνει επίσημα την αποχώρησή του από την προεδρία της Κούβας. Στις 24/2, ο αδελφός του Ραούλ Κάστρο εκλέγεται από το κοινοβούλιο νέος πρόεδρος της χώρας.
Από το 1992: Επικεφαλής του Εθνικού Συμβουλίου Άμυνας.
24/2/1993: Εκλέγεται βουλευτής στις πρώτες άμεσες μονοκομματικές εκλογές στη
χώρα, στις οποίες ο αριθμός των υποψηφίων βουλευτών αντιστοιχεί ακριβώς σε
αυτόν των κοινοβουλευτικών εδρών.
25/2/1998: Επανεκλέγεται από τη Βουλή αρχηγός του κράτους για πέντε χρόνια.
6/1/1999: Γάλλος δικηγόρος, που εκπροσωπεί δύο καταδικασθέντες στην Κούβα διανοούμενους και την κόρη ενός εκτελεσθέντος συνταγματάρχη, καταθέτει τρεις μηνύσεις εναντίον του, δύο για «εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας» και μία για «ανάμιξη σε διεθνές λαθρεμπόριο ναρκωτικών».
17/11/2000: Δηλώνει ότι οργανώσεις αντικαθεστωτικών έχουν ετοιμάσει σχέδιο δολοφονίας του κατά τη διάρκεια της ιβηρο-αμερικανικής διάσκεψης κορυφής στον Παναμά. Την επομένη, οι αρχές του Παναμά ανακοινώνουν τη σύλληψη τεσσάρων ατόμων ανάμεσα στους οποίους και ο κουβανός εξόριστος, Λουίς Ποσάδα Καρίλες, τον οποίο είχε κατονομάσει ως εγκέφαλο της συνωμοσίας ο Κάστρο. Στις 30/11 η Κούβα ζητεί επισήμως την έκδοση των τεσσάρων υπόπτων.
27/8/2004: Η Κούβα διακόπτει επ΄αόριστον τις διπλωματικές της σχέσεις με τον Παναμά μετά την αμνηστία που έδωσε η απερχόμενη πρόεδρος Μισκόσο σε τέσσερις Κουβανούς που κατηγορούνται για συνωμοσία με σκοπό τη δολοφονία του.
31/7/2006: Μεταβιβάζει προσωρινά την εξουσία στον αδελφό του, υπουργό Άμυνας, Ραούλ, έπειτα από εγχείρηση στο έντερο.
19/2/2008: Ανακοινώνει επίσημα την αποχώρησή του από την προεδρία της Κούβας. Στις 24/2, ο αδελφός του Ραούλ Κάστρο εκλέγεται από το κοινοβούλιο νέος πρόεδρος της χώρας.
Ο Φιδέλ Κάστρο βραβεύτηκε με το βραβείο Λένιν (1961) ενώ στο συγγραφικό του έργο περιλαμβάνονται:
1964: Ten years of Revolution
1968: History will absolve me
1987: Fidel (από κοινού με τον Φρέι Μπέτο).
1991: How Far We Slaves Have Come: South Africa and Cuba in Today΄s World (από κοινού με τον Νέλσον Μαντέλα).
2/8/2010: Παρουσιάζει σε επιλεγμένο ακροατήριο τα απομνημονεύματά του, με τον τίτλο «Στρατηγική Νίκη», για τη νίκη των ανταρτών εναντίον του κουβανικού στρατού, η οποία οδήγησε στην πτώση του δικτάτορα Μπατίστα.
1964: Ten years of Revolution
1968: History will absolve me
1987: Fidel (από κοινού με τον Φρέι Μπέτο).
1991: How Far We Slaves Have Come: South Africa and Cuba in Today΄s World (από κοινού με τον Νέλσον Μαντέλα).
2/8/2010: Παρουσιάζει σε επιλεγμένο ακροατήριο τα απομνημονεύματά του, με τον τίτλο «Στρατηγική Νίκη», για τη νίκη των ανταρτών εναντίον του κουβανικού στρατού, η οποία οδήγησε στην πτώση του δικτάτορα Μπατίστα.
Πηγή: http://www.iefimerida.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου