Μια μέρα που ψιλόβρεχε..

Ένας τύπος μετανιωμένος πηγαίνει στον παπά της ενορίας να εξομολογηθεί. Αρχίζει λοιπόν και λέει: 
- Πάτερ αμάρτησα. Μια μέρα που ψιλόβρεχε και καθόμουν με την ξαδέλφη μου άρχιζα να την μπαλαμουτιάζω και τελικά την πήδηξα. 

- Τέκνον μου, λέει ο παπάς, αυτό είναι πολύ μεγάλη αμαρτία, αλλά με προσευχές και μετάνοιες ο Θεός μπορεί να σε συγχωρήσει. Τίποτε άλλο; 
- Ναι πάτερ, μια μέρα που ψιλόβρεχε και καθόμουν με την αδελφή μου άρχισα να την μπαλαμουτιάζω και τελικά την πήδηξα. 
- Τέκνον μου, αυτό είναι μέγιστη αμαρτία αλλά ο Θεός μπορεί να σε συγχωρήσει αν μετανοήσεις προσευχηθείς και νηστέψεις. Τίποτα άλλο; 
- Να πάτερ, λέει με τρεμάμενη φωνή αυτός, μια μέρα που ψιλόβρεχε και καθόμουνα με τη μάνα μου την πήδηξα κι αυτήν.. 
- Τέρας, φωνάζει τότε ο παπάς, γι αυτό που έκανες δεν υπάρχει συγχώρεση. θα ψηθείς στην κόλαση! 
Τότε απαντά ο άλλος: 
- Πρόσεχε παπά γιατί έξω ψιλοβρέχει…