Κάθε μέρα πήγαινε στη δουλειά, μετά γύριζε, μαγείρευε, έπλενε τα πιάτα, σκούπιζε, σφουγγάριζε, και έτρωγε και μερικές σφαλιάρες έτσι για να περνάει η ώρα της γυναίκας του.
Αυτή πάντα με τα καλλυντικά στο χέρι, αραγμένη στη τηλεόραση κλπ κλπ... Πήγαινε λοιπόν ο άμοιρος σε έναν ψυχολόγο, μήπως και καταφέρει να κάνει τίποτα, γιατί δεν πήγαινε άλλο... Μετά από έναν μήνα λοιπόν ψυχολογικής υποστήριξης, του λέει ο ψυχολόγος "λοιπόν φίλε μου, είσαι έτοιμος! Να πας σπίτι σου, και να δείξεις πιό είναι το αφεντικό! Να την σκίσεις τη γάτα!".
Αναπτερωμένος λοιπόν ο φίλος μας, πάει σπίτι του όλο τσαμπουκά! Μπαίνει μέσα, και βλέπει τη γυναίκα του αραγμένη όπως πάντα στη τηλεόραση.
Παίρνει βαθιά ανάσα, και αρχίζει να της φωνάζει! "Κοίταξε να σου πω! Πρέπει να καταλάβεις ποιο είναι το αφεντικό εδώ μέσα! Πάω να κάνω ένα μπανάκι! Μόλις βγω, έξω το φαΐ ζεστό στο τραπέζι! Θα ρίξω και έναν ύπνο, και μετά θα φορέσω το καλό μου κουστούμι και θα βγω έξω ΜΟΝΟΣ μου!
Το καταλαβαίνεις αυτό; Και μάντεψε ποιος θα μου βάλει το κουστούμι!". Απαθής η τύπισσα, γυρίζει, τον κοιτάζει και του λέει.. "Ο νεκροθάφτης μωρό μου;"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου