Πρωταπριλιά

Ο δικαστής προς την ηλικιωμένη Κυρία 
-σας παρακαλώ, μπορείτε να μας πείτε την ηλικία σας; 
-φυσικά, κύριε δικαστά, είμαι 91 ετών 
-μπορείτε να μας πείτε με ηρεμία τι σας συνέβη; 
-καθόμουνα σε μια καρέκλα, στο πεζοδρόμιο, μπροστά στο σπίτι μου, ήταν ένα ανοιξιάτικο απόγεμα, έκανε ωραίο καιρό. Ένας νεαρός ήρθε και κάθισε δίπλα μου 
-τον γνωρίζατε; 

-όχι, αλλά μού φάνηκε συμπαθητικός 
-μετά, τι έγινε; 
-άρχισε να μού χαϊδεύει το μπούτι 
-και εσείς τον σταματήσατε; 
-όχι, κύριε δικαστά 
-γιατί, όχι; 
-ε, να, ήταν ευχάριστο. Από τότε που πέθανε ο μακαρίτης ο άντρας μου, εδώ και 
τριάντα χρόνια, κανένας δεν μού είχε κάνει τέτοια χειρονομία 
-μετά; 
-μετά άρχισε να μου χαϊδεύει τα βυζιά 
-τού ζητήσατε να σταματήσει; 
-όχι 
-γιατί, όχι; 
-να, κύριε δικαστά, αυτά τα ερεθιστικά χάδια σαν να μού έδωσαν νέα ζωή, χρόνια 
είχα να νοιώσω έτσι 
-μετά; 
-νοιώθοντας λοιπόν πολύ σέξι, άνοιξα τα γέρικα μπούτια μου και τού 
είπα -νεαρέ, πάρε με, κάνε με δική σου!!!! 
-και αυτός τι έκανε, "σας έκανε δική του"; 
-κάθε άλλο! άρχισε να φωνάζει Πρωταπριλιά! Πρωταπριλιά! χαχανίζοντας και 
τότε πήγα μέσα, πήρα το περίστροφο του άντρα μου και τον καθάρισα τον 
καθικι!